Elbląg nie skorzysta z unijnej pomocy?

W interpelacji czytamy, że przez ostatnie lata dziękidostępności funduszy unijnych z programów operacyjnych Infrastruktura iŚrodowisko oraz Rozwój Polski Wschodniej (na lata 2007-2013), a takżeregionalnych programów operacyjnych polskie miasta przy wsparciu działańsamorządów innych szczebli oraz pomocy rządowej dokonały dużego postępu wzakresie budowy i przebudowy dróg wraz z infrastrukturą towarzyszącą, rozwojusieci tramwajowych, wymiany i unowocześnienia taboru autobusowego oraztramwajowego.

W nowej perspektywie budżetowej Unii Europejskiej na lata2014-2020 Polska będzie nadal największym beneficjentem funduszy unijnych, wtym środków zewnętrznych na rozwój miejskiej infrastruktury komunikacyjnej.Doświadczenie polskich samorządów i skuteczność z jaką wykorzystywały do tejpory wsparcie europejskie pozwalają sądzić, że kolejne lata przyniosąrealizację wielu kluczowych przedsięwzięć komunikacyjnych.

Nie oznacza to jednak, że fundusze unijne w całości pokryjąpotrzeby inwestycyjne ośrodków miejskich. Komisja Europejska kierując sięprzyjętą ?Strategią Europa 2020? dokonała koncentracji środków w pewnychobszarach terytorialnych i tematycznych, obejmując mniejszym wsparciem innedziałania. Przykładem takiego obszaru jest m.in. sektor transportu miejskiego wośrodkach regionalnych niebędących stolicami województw, który został wyłączonyz Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko oraz Programu PolskaWschodnia. Co prawda możliwość wsparcia takich inwestycji zakładają regionalneprogramy operacyjne, jednak są to środki niewystarczające w stosunku doplanowanych inwestycji. Taka sytuacja występuje między innymi w Elblągu, któryposiada rozbudowaną sieć tramwajową i przygotowaną dokumentację dla planowanychinwestycji. Przy obecnym poziomie możliwego wsparcia unijnego ten kluczowyośrodek gospodarczy województwa warmińsko-mazurskiego nie będzie miałmożliwości kompleksowej realizacji miejskich projektów transportowych.

Krytyczne uwagi co do formuły wsparcia w ww. programachdotyczące obszaru transportu miejskiego były zgłaszane przez środowiskosamorządowe m.in. przez Związek Województw RP. Jednak w ostatecznej wersji ww.programów wnioskowane zmiany nie zyskały akceptacji Komisji Europejskiej.

Polska jako jedno z największych państw i gospodarek Europypo ponad ?dekadzie? funkcjonowania w strukturach Unii Europejskiej posiadapotencjał, aby niwelować różnice w dostępności do środków zewnętrznych poprzezzapewnienie krajowych instrumentów wsparcia dla samorządów. Aby zapewnićzrównoważony rozwój obszarów miejskich takim kierunkowym programem wsparciapowinien być objęty sektor transportu miejskiego, zwłaszcza w zakresie rozwojuniskoemisyjnego transportu, w ośrodkach regionalnych wyłączonych z ProgramuOperacyjnego Infrastruktura i Środowisko oraz programu Polska Wschodnia na lata2014-2020.

Lukę w możliwościach pozyskiwania funduszy zewnętrznych narozwój infrastruktury miejskiej mogłyby pokryć, zdaniem posła Protasa,dedykowane tym miastom środki z Polskiego Funduszu Rozwoju, którego utworzeniezapowiada wicepremier Mateusz Morawiecki. Innym rozwiązaniem jest specjalnyprogram na wzór Narodowego Programu Budowy Dróg Lokalnych prowadzony przezjedno z ministerstw.

Kolejna perspektywa unijna (po roku 2022) wymagać będziewiększego zaangażowania środków krajowych i większą odpowiedzialność instytucjinarodowych za wspieranie i stymulowanie inwestycji samorządowych. Polskaosiągając poziom rozwoju zbliżony do państw ?starej UE? będzie musiaławypracować własny model wsparcia strukturalnego obszarów, wcześniejdofinansowywanych funduszami unijnymi. Warto duże, pilotażowe programyinfrastrukturalne rozpoczynać już w najbliższych latach, aby przygotować się dotego wyzwania.

„